"Road to love" IV

Emiko nie mogła opanować śmiechu. Od początku wiedziała co z tego wyniknie, ale wiedziała też, że najlepsze ma dopiero nadejść. Dlatego wolała opanować śmiech i czekać.
- Yyy... Emiko, bo wiesz ja tu jestem pierwszy raz i nie wiem... - zaczął dalej czerwony Gaara. Granatowowłosa tylko na to czekała.
- Łazienka na górze, chyba pierwsze drzwi po lewej. Nie pamiętam dokładnie - zaśmiała się i spojrzała na Sasuke. - A ty możesz iść do łazienki u mnie w pokoju - powiedziała i już nie mogła się powstrzymać i zaczęła się głośno śmiać wraz z Akemi. Młodszy Uchiha jeszcze bardziej się zaczerwienił,a starszy nie wiedział, o co chodzi. Dopiero, gdy zobaczył "namiot" na spodniach swojego ototo, zaczął się śmiać jeszcze głośniej od dziewczyn. Sasuke prychnął i wszedł na górę. Nie za bardzo wiedział, o którym pokoju mówiła Emiko, ale wolał już się nie pytać, bo dziewczyna po prostu nie dałaby rady odpowiedzieć, a większego upokorzenia by nie zniósł. Czarnooki znalazł w końcu jakiś pokój. Nie obchodziło go teraz czyj. Ważne, że odnalazł w nim łazienkę. Zamknął za sobą drzwi i spojrzał na swoje wybrzuszenie w spodniach. Nic z tego nie rozumiał. Dlaczego młotek tak na niego podziałał? Sasuke wiedział, że jest gejem, ale nigdy nie czuł czegoś takiego w obecności jakiegoś chłopka. Owszem podobało mu się paru facetów, ale żeby aż tak, że sam widok pół nagiego młotka wprawił go w podniecenie?
- Coś ty ze mną zrobił Uzumaki? - westchnął. Zrezygnowany rozpiął spodnie. - Ty powinieneś się tym zająć młotku. W końcu to twoja wina - uśmiechnął się i wyobraził jak to by było, gdyby był tu Uzumaki i to w dodatku chętny do zabawy. Zachichotał na samą myśl i jeszcze bardziej się podniecił. Nie mógł już dłużej się powstrzymywać. Zamknął oczy, a pod powiekami pojawił się obraz "jego" aniołka w samym ręczniku.

* * *

- O co im w ogóle chodzi?! - bulwersował się blondyn zakładając czarne rurki. - Ciekawe co się stało Sasuke i Gaarze - jego rozmyślenia przerwał dzwoniący telefon. - I'm Peeta and I know it - (z dedykacją dla Wredzika, który i tak tego nie czyta, ale liczą się intencje XD dop.aut.) zaśpiewał wraz z dzwonkiem Uzumaki i nacisnął zieloną słuchawkę.
- Ohayo Naruto! - odezwał się głos w słuchawce.
- Ohayo Iruka-sensei. - odpowiedział wesoło blondyn.
- Tak jak mówiłem dzisiaj zaprawszam cię na kolacje...
- Żebym kogoś poznał - dokończył Uzumaki.
- Tak właśnie, dlatego chciałem cię powiadomić, abyś przyszedł o 20 do restauracji "Raikiri", okey?
- Pewnie, ale czy mógłbym przyjść z Gaarą? Bo nie znam jeszcze Tokio, a on mnie zaprowadzi.
- Dobrze nie mam nic przeciwko. Sayonara Naruto.
- Sayonara Iruka-sensei - pożegnał się blondyn i włożył telefon do kieszeni. Teraz był ubrany, więc na spokojnie mógł zejść na dół.

* * *

- O Naru! W końcu się ubrałeś! - krzyknęła wciąż rozbawiona granatowowłosa. Naruto spojrzał na nią i usiadł przy stole. Rozglądał się przez chwile i zapytał.
-A gdzie Gaara i Sasuke? - zapytał blondyn i jeszcze raz rozejrzał się na wszystkie strony.
- A poszli do łazienki - zaśmiała się niebieskowłosa na wspomnienie reakcji obu chłopaków na pół nagiego blondynka.
- Ale nic im nie jest? - upewniał się z troską w głosie. Emiko się zaśmiała. Nie sądziła, ze Naruto aż tak martwi się o innych.
- Nie, nic im nie jest - uśmiechnęła się granatowowłosa. - Chcesz ramen? - zapytała i podeszła do szafki z miskami.
- Yatta!  Ramen! - krzyknął uradowany Uzumaki. Ten właśnie moment wybrali sobie Gaara i Sasuke aby wrócić do kuchni. Naruto jak ich zobaczył od razu do nic podleciał. - Nic wam nie jest? - zapytał podejrzliwie i oglądał ich z każdej strony na co rudowłosy się zarumienił, a Sasuke stał z tą swoją obojętnością wypisaną na twarzy.
- Nie młotku, nic nam nie jest. Daj mi spokój - powiedział chłodno czarnooki.
- Teme nie nazywaj mnie tak, ale dobra odwale się już od was. Siadajcie - powiedział po czym zaczął zajadać swoją porcje. Spojrzał na Gaarę z pod przymrużonych powiek. - A ciebie Gaaruś zapraszam dzisiaj na kolacje! - szczerzył się Uzumaki. Rudowłosy nie wierzył w swoje szczęście, a Sasuke zakrztusił się wodą, którą pił.
- "Kuso! Jak to na kolacje?! Mój aniołek zaprasza to gówno na kolacje?!" - krzyczał w myślach hebanowowłosy i chociaż dalej patrzył na wszystkich obojętnym wzrokiem, to w środku cały gotował się ze złości.
- Sasuke wszystko okey? - zapytał jak zwykle troskliwie Uzumaki.
- Tak wszystko ok - powiedział ironicznie. - Itachi daj klucze. Idę do domu - warknął w stronę swojego brata. Łasic spojrzał na niego po czym uśmiechnął się nikle.
- Emiko może podwieźć was jutro do szkoły? - zaproponował starszy Uchiha.
- Jeśli nie sprawiło by ci to kłopotu - odpowiedziała beznamiętnym tonem, lecz w duchu skakała ze szczęścia.
- Ty nigdy nie będziesz sprawiać mi kłopotów - uśmiechnął się uwodzicielsko i wyszedł za swoim bratem.
- Wiesz Gaara gdzie jest restauracja o nazwie "Raikiri" ? - zapytał zdezorientowany blondyn. Nie rozumiał zachowania Sasuke.
- Wiem, o to się nie martw - odpowiedział rudy z iskierkami szczęścia w oczach.
- To dobrze. Idziesz dziś ze mną na kolacje z Iruką-sensei - uśmiechnął się blondyn.

* * *

- Tak myślałem, że blondyn ci się podoba, ale żeby taki wkurw od razu? Przecież to jego najlepszy przyjaciel. Myślałeś, że po dniu znajomości zaprosi cię na randkę? - powiedział z kpiącym uśmieszkiem Itachi.
- Ale to nie jest tak, że on mi się tylko podoba... - powiedział podirytowany Sasuke. Sam nie wiedział, dlaczego zwierza się swojemu bratu, ale może to coś mu pomoże. - Ja chyba coś do niego czuję, ale to chyba...
- No no nieźle. Braciszek się zakochał - uśmiechnął się ciepło. - Nie martw się jakoś to będzie. On po prostu musi cię lepiej poznać, a wiesz że nikt ci się nie oprze - uśmiechnął się zadziornie.
- Eh daj mi spokój! Idę do siebie - westchnął brunet.

* * *

-O to i "Raikiri"! - uśmiechnął się rudowłosy.
- No w końcu! Myślałem, że nigdy tu nie dojdziemy! - krzyknął blondyn i wszedł do środka. Od razu próbował odnaleźć Irukę i udało mu się to po chwili. Szatyn siedział z... JEGO WYCHOWAWCĄ!
-Ohayo Iruka-sensei! Ohayo Kakashi-sensei? - blondyn był zdezorientowany sam nie wiedział o co chodzi tak samo jak rudowłosy.
-Ohayo Naruto i Gaara - uśmiechnęli się nauczyciele.  - Siadaj. Chciałbym ci coś powiedzieć - oznajmił Iruka-sensei. - Nie będę owijał w bawełnę...
- Ja i delfinek jesteśmy razem - uśmiechnął się szarowłosy i objął szatyna w pasie. Naruto i Gaara nie wiedzieli co mają powiedzieć.
- Yyy... cieszę się z waszego szczęścia! - krzyknął z uśmiechem Uzumaki. Na prawdę się cieszył. Pomyślał, że może będzie miał jakieś ulgi u Kakashiego. Gaara ucieszył się z reakcji Naruto. Świadczyła ona o tym, iż nie ma nic przeciw takim związkom, a to już jakiś plus. Reszta kolacji minęła na bezsensownych rozmowach o wszystkim i o niczym zarazem.

* * *

- Ja pierdole!- krzyknęła Emiko. - Co za jebany blondyn!
- Nie nazywaj tak Deidary-kun! - krzyknęła zdenerwowana Akemi. - Po prostu zapomniał o tym małym szczególe!
- Nie broń cwela! Czek... czekaj! Co ty powiedziałaś? Czy ty go bronisz?! - wpieniała się granatowowłosa. -  Wiedziałam! Po prostu wiedziałam! Ten huj ci się podoba! - Akemi chciała coś dodać, ale nie zdołała dojść do słowa. - Nie no, ale co ja teraz zrobię?! Muszę wszystkich powiadomić! Nikt nie może składać życzeń Naruto!
- A nie uważasz, że zrobi mu się przykro? Wiesz jaki on jest...
- Taa wiem. Fochnie się, ale za to jak się ucieszy jak zobaczy przyjęcie niespodziankę w sobotę! - pisnęła podekscytowana białooka. Nie czekając na zbędne protesty ze strony Akemi zaczęła pisać smsy.
- A ja zadzwonię do Sasuke. Od razu z nim pogadam o tym, o czym miałam wcześniej.

* * *

Brunet leżał na łóżku i bezmyślnie patrzył się w sufit. Czy on naprawdę czuje coś do młotka? Czy jak czuje się dziwne kręcenie w żołądku przy tylko jednej osobie to to jest miłość? Wiele dziewczyn mówiło mu, że gdy go widzą to mają motylki w brzuchu, ale czy to to? Sam już gubił się w swoich uczuciach. Czuł, że zaraz zwariuje, a jeszcze ta sytuacja z dzisiaj... Na jego szczęście telefon w jego kieszeni zaczął wibrować. Spojrzał na wyświetlacz, ale niestety nie znał tego numeru. Chcąc, nie chcąc, odebrał.
- Halo? - powiedział beznamiętnym tonem.
- To ja, Akemi - usłyszał głos niebieskowłosej. Akemi po dłuższej ciszy stwierdziła, że tylko ona będzie mówić, więc zaczęła: - Naruto ma w środę urodziny...
- "Usuratonkachi ma niedługo urodziny? Cóż za wspaniała okazja, żeby mu się podlizać" - pomyślał kruczowłosy.
- Ale impreza niespodzianka odbędzie się w sobotę, więc ani mru mru. Żadnych życzeń i żadnych prezentów - Sasuke skrzywił się. Jego plan legł w gruzach. Ale nadrobi to w sobotę. - A i jeszcze jedno. Dowiedziałam się od twojego barta, że grasz na gitarze, więc serdecznie zapraszam cię na kółko muzyczne.
- "Taka uprzejma, ze rzygam tęczą" - jęknął w myślach Sasuke. - Dobra, nara - mruknął i chciał się rozłączyć, ale powstrzymał go głos niebieskookiej.
-Ale przyjdziesz na kółko i na urodziny?
-Taa... - odpowiedział po czym się rozłączył. Nie miał już siły na pogaduszki, więc po chwili odpłynął w objęcia Morfeusza.

* * *

-Jestem! I padam na ryj! - krzyknął Uzumaki, ale nie usłyszał żadnego odzewu, więc uznał, iż wszyscy już śpią. Sam też miał już dosyć dnia. Najpierw tyle nowo poznanych osób, później ten wkurw Sasuke, a na koniec największa niespodzianka. Kakashi i Iruka razem! Zajebiście! Wolał już dzisiaj nie myśleć, więc doczłapał jakoś na górę, rozebrał się i ułożył się do spania. Po chwili w pokoju dało się słyszeć spokojny oddech blondyna.