"Road to love" V

Arigatou za to, że to czytacie. Dziękuje też za te komentarze, bo naprawdę podnoszą mnie na duchu. A teraz zapraszam na Rodział 5.

Enjoy! :D

* * *

Blondyn obudził się szczęśliwy jak nigdy. Dzisiaj jego urodziny i miał nadzieję, że jego przyjaciele o tym nie zapomnieli. Postanowił, iż będzie zachowywał się normalnie. Z takim oto postanowieniem wstał z łóżka i udał się pod prysznic. Odkręcił ciepłą wodę. Jego myśli powędrowały do Sasuke. Oparł się o zimne kafelki i westchnął. Nie wiedział jeszcze co, ale coś ciągnęło go do tego zimnego drania. Nie rozumiał w ogóle swojego ciała, które przy bliższym kontakcie z Uchihą robiło się gorące. Jego rozmyślenia przerwał krzyk Emiko, która oznajmiła, iż ma zejść na śniadanie. Umył się i wytarł szybko. Chwycił w jedną rękę suszarkę, a w drugą szczoteczkę do zębów. Dość szybko się uwinął, więc po 10 minutach siedział już przy stole w kuchni.
- Ale żeś się odstawił Naru! - pisnęła granatowowłosa i zaczęła bawić się swoimi włosami. - Dzisiaj jedziemy z Itachim do szkoły - oznajmiła po czym z chytrym uśmieszkiem dodała. - I z Sasuke... - dopatrywała się jakichkolwiek emocji na twarzy blondyna, ale on ani drgnął. Niezadowolona z efektu swojej pracy zaczęła wcinać swoją porcję kanapek.
- Spoko... Mi to nie przeszkadza... - powiedział beznamiętnie Uzumaki. Raczej nie takiej reakcji na swoja osobę w tym szczególnym dla niego dniu się spodziewał. - Jest jakieś kółko plastyczne w naszej szkole? - zapytał już z uśmiechem.
- Pewnie! Dzisiaj cię tam zaprowadzę! - krzyknęła białooka i zwróciła się do niebieskowłosej, która do tej pory siedziała cicho. - Kiedy macie to kółko muzyczne?
- W czwartki. Ale nie wiem, czy wypali - powiedziała niebieskowłosa. - Podobno Kurenai jest na zwolnieniu... A ty zapisujesz się na jakieś kółko? Może też pójdziesz na muzyczne?
- To ty umiesz na czymś grać? - zapytał ciekawy blondyn.
- Nie... - odpowiedziała granatowowłosa. - Ale zawsze chciałam nauczyć się na gitarze... Może Sasuke mnie nauczy - rozmarzyła się Hyuga. Nie żeby ten debil jej się podobał. W końcu ona woli jego starszą wersję, ale nauczyć to on by ją mógł...
- Nie licz na to... Tego drania nie da się do niczego namówić... No chyba, że cię polubi - stwierdził niebieskooki.
- Dam radę - uśmiechnęła się. - A wracając do tematu, to będę miała prywatne lekcje wokalu. Za tydzień wybiorę jakieś laski do cheerleaderek.
- No tak, zapomniałam o tym...
- Nie rozumiem... Dlaczego ty będziesz wybierała? - zapytał jak zwykle nic nie domyślający się Uzumaki.
- Och Naruto, Naruto... Co z ciebie wyrośnie? - westchnęła Emiko. - Jestem kapitanką drużyny cheerleaderek. Dobra wy dojadajcie śniadanie, a ja przejdę się do naszych sąsiadów.

* * *

- Itachi! Cwelu! Wstawaj! - krzyczał brunet wprost do ucha swojego starszego brata. Niestety darcie się nie podziałało i długowłosy spał dalej. Młodszy pomyślał chwile i uśmiechnął się chytrze. - Wstawaj, Emiko do ciebie przyszła - powiedział spokojnie, ale takiej reakcji się nie spodziewał. Gdy do uszu Itachiego dotarło to jedno imię, zerwał się z łóżka i jak oparzony zaczął się ubierać.
- No co tak stoisz?! Idź jej zrób kawę czy coś! - krzyczał związując włosy gumką.
- Urusai baka! Nikogo nie ma! Powiedziałem tak tylko dlatego, bo wiedziałem, że tylko to poskutkuje - oznajmił młodszy z triumfalnym uśmieszkiem.
- Okey, okey... Ale i tak zaraz tu przyjdą. Zjadłeś śniadanie? - zapytał troskliwie.
- Tak. Tobie tez zrobiłem.
- Arigatou - uśmiechnął się brunet.
- Nie dziękuj. Znaj łaskę pana - i znów ten triumfalny uśmiech na jego ślicznym ryju. - A ty nie idziesz pod prysznic?
- Mądrzy ludzie żyją w brudzie... - oznajmił wesoło Itachi.
- ...częste mycie skraca życie - dokończył już mniej entuzjastycznie młodszy Uchiha. Itachi wyminął go i zszedł po schodach na dół. Sasuke ruszył w jego ślady i, gdy tylko przekroczył próg kuchni, zadzwonił dzwonek do drzwi. - Pójdę otworzyć, a ty się streszczaj z tym żarciem, bo się do szkoły spóźnimy - młodszy ogarnął tylko jeszcze Itachiego, który szamał kanapki i ruszył w stronę drzwi. Gdy tylko je lekko uchylił został przez nie przygnieciony, a do środka wparowała granatowowłosa, robiąc podwójnie salto (gdzie ona się zmieściła?! o_O dop,aut.). Sasuke jęknął z bólu pod wpływem ciężaru, który znalazł się na jego nosie. Białooka, jak tylko ogarnęła co się przed chwila stało, podbiegła do Sasuke i zaczęła oglądać dokładnie jego nos. - Ała! Zostaw! - krzyknął brunet, gdy Hyuga dotknęła jego twarzy.
- Nic ci nie jest? Złamałam ci nos? Mogę coś dla ciebie zrobić? - tyle pytań, a jedna odpowiedź:
- WYPIERDALAJ! - wydarł się czarnooki i przysięgał sobie w duchu, że jak dziewczyna jeszcze wyda jakiś nieproszony dźwięk to wpadnie w szał. Ta spojrzała na niego oburzona i poszła do kuchni. Hebanowowłosy stał jeszcze chwilę i ubolewał nad swoim marnym losem i także udał się do kuchni.
- ...jak go tylko spotkam to tak mu zajebie, że mu się żyć odechce! - krzyczała Emiko.
- Może zamiast go wyklinać wytłumaczyłabyś mi o co chodzi - powiedział Itachi z uśmiechem.
- Bo ten zjeb zadzwonił do wszystkich i pozapraszał ich na imprezę urodzinową - jęknęła zrezygnowana.
- No, ale czy nie o to ci chodziło? - zapytał zdezorientowany brunet.
- No niby tak, ale ten inteligent zaprosił ich na dzisiaj. A jakbyś nie zauważył to nie możemy w środku tygodnia się nachlać, bo i tak mamy przesrane - powiedziała zrezygnowana.
- Czyli impreza będzie w sobotę? I nie możemy mu składać życzeń, ani nie możemy nic na ten temat wspominać przy nim, tak?
- Tak... Wiem, że się wkurzy... No może nie na was, ale na mnie, Akemi i Gaarę na pewno... Jakie ja mam ciężkie życie... - westchnęła.
- A powiadomiłaś jego rodziców? Przecież mogą w każdej chwili zadzwonić i złożyć mu życzenia - wtrącił się Sasuke.
- Dzwoniłam. O to się nie martw - powiedziała z uśmiechem. - I mam do ciebie sprawę młody.
- Ja z tobą żadnych interesów nie robię.
- A jak ci dam trzy nagie zdjęcia Naru? - zapytała z ironicznym uśmieszkiem. Itachi zachłysnął się herbatą, a Sasuke zrobił się czerwony. Chciał powstrzymać emocje, ale jak pomyślał sobie, że miałby takie rzeczy w posiadaniu to...
- A skąd ty masz takie rzeczy? -  wycedził, przez zęby zdenerwowany Itachi.
- Jeszcze nie mam, ale łatwo zdobyć - uśmiechnęła się zadziornie. - To jak?
Sasuke nie wiedział co ma powiedzieć. Jasne, że chciał, ale skąd ona wie, że on czuje coś do Uzumakiego. I nagle dostał olśnienia. Przypomniała mu się ta chwila, kiedy Naruto wszedł do kuchni w samym ręczniku.
"Jakie to kurwa żenujące..." - jęknął w myślach. - A co ma zrobić?
Granatowowłosa uśmiechnęła się. Już wiedziała jak ma tym gówniarzem manipulować.
- Masz mnie nauczyć gry na gitarze elektrycznej - powiedziała spokojnie. Sasuke się wahał. Nie chciał uczyć tego beztalencia.
- Żadnych zdjęć - warknął Itachi. - Sasuke, od teraz będziesz uczył Emiko. Żadnych zdjęć - powtórzył. - No chyba, że sam je zrobisz. Emiko nie będzie oglądała nagiego Naruto - dopiero, gdy skończył mówić uświadomił sobie, iż przed chwilą odstawił scenę zazdrości.
- Yyy... Aha? - białooka nie wiedziała, co powiedzieć. W głębi duszy się cieszyła. Przynajmniej wiedziała, że Itachi odwzajemnia jej uczucia.
- Skoro tak, to nie będę jej uczył - fochnął się młodszy.
- Spoko... nie martw się. Pomogę ci go zdobyć, ale tylko wtedy, gdy będę wiedziała, ze go naprawdę kochasz i zrobisz dla niego wszystko. Jak pewnie zauważyłeś Gaara też coś ma do blondynka, tylko że mam pewność, iż Gaara odda za niego życie. Ty nie potrafiłbyś tego zrobić. A przynajmniej jeszcze nie... - po tym co powiedziała Emiko wszyscy zamilkli. Sasuke naprawdę nie wiedział, co czuje do blondyna, ale wiedział też, że niedługo się dowie. - Dobra chodźcie już, bo czekają już na nas na podjeździe - oznajmiła i po chwili wybuchnęła niepohamowanym śmiechem.
- Z czego się śmiejesz? - zapytał starszy biorąc klucze. Emiko odsunęła się od okna i powiedziała.
- Sam zobacz - brunet nie wiedział o co chodzi nawet, gdy za oknem ujrzał blondyna i niebieskowłosą.
- Co?
- Jaki Naru jest fochnięty - znów się zaśmiała. - Ale musi to przeboleć - westchnęła i wyszła z dwójką braci. - Ja siedzę z przodu! - krzyknęła Hyuga i podbiegła do drzwi samochodu.
- Hej Sasuke - mruknął Naruto i wsiadł do samochodu. Czarnooki westchnął i również udał się w jego ślady. Całą drogę do szkoły w samochodzie panowała cisza. Sasuke rozmyślał o Naruto, Naruto o swoich "przyjaciołach", którzy go olali, Akemi o Deidarze, a Itachi i Emiko myśleli o sobie nawzajem spoglądając co chwilę na siebie.